dış görünüşe aşık olmak

kusursuz görünüm, kusursuz sevgi arayışı veya iddiası, sahtelik ya da boşunalıkla sonuçlanacaktır. olduğumuz kadarız, kalbimiz kadar

sahte gerçek olmayan bitici

dış görünüşüne aşık olursun.. sonra kafanda mükemmel bi kişilik, muhteşem bi karakterle o dış görünüşü birleştirirsin. ardından tanışırsın biraz zaman geçer.. sonuç hüsran

o aşk değildir o sahtelik samimiyetsizliktir. aşk denmez ona zaten o da gidince elinde hiçbir şey kalmaz.

i̇çini görmeye dur

yaptığım en büyük hata.

dış görünüş lanet bi detay sadece..

"beğendiğiniz bedenlere hayalinizdeki ruhu koyup aşk sanıyorsunuz." william shakespeare.

halil: resminle benim aramdaki bir durum, seni ilgilendirmez. ben senin resmine âşığım. meral: iyi ama âşık olduğun resim benim resmim. işte ben de buradayım, söyleyeceklerini dinlemeye geldim. halil: resmin sen değilsin ki? resmin benim dünyama ait bir şey. ben seni değil resmini tanıyorum. belki sen benim bütün güzel düşüncelerimi yıkarsın. meral: bu davranışların bir korkudan ileri geliyor. halil: evet. bu korku sevdiğim bir şeye ebediyyen sahip olmak için çekilen bir korku. ben senin resmine değil de, sana âşık olsaydım ne olacaktı? belki bir kere bile bakmayacaktın yüzüme. belki de alay edecektin sevgimle. halbuki resmin bana dostça bakıyor. (bkz: sevmek zamanı)

aşk değildir o, aşk olsa dış göremezsin.

şimdi kimse birbirini kandırmasın insan önce bir dış görünüşe aldanır sonra tanımak ister bunun aksi çok nadirdir yani sonuçta ruhlar aleminde yaşamıyoruz kim yanında çirkin biri olsun ister ki ?

akabinde tanıdıkça pişman olmaktır,aldanıştır,yanılgıdır.

zamanla gecer

bunu yapmadım, yapmayacağım.

aşk değildir o hoşlantıdır. i̇lgi duymaktır ne bileyim lan aşk daha büyük bişey olmalı bir kitabı kapağına göre sevmek değil de içindekileri okumak olmalı her okuduğunda ayrı bir tat alıp tekrar tekrar aşık olmalı insan. hiç aşık olmadım ama böyledir her halde.

aldanmak.

kimse dışını beyenmediğinin içini merak etmez. kendimizi kandırmayalım

tabiki dış görünüşüne aşık olucaz aksi olsaydı emine beder'in peşinden koşardık..

şey gibidir o ya. hani bir ayakkabı görürsünüz, çok beğenirsiniz. kullandıkça yıpranır, eskir. artık gözünüze çirkin gelmeye başlar ve yeni ayakkabı almanın vakti gelmiştir. yani bu başka bir dış görünüşe aşık oluncaya kadar sürer. yalancı aşktır o, pistir, kakadır.

aşk değildir o.

çoğu kişi dış görünüşün önemli olmadığını söyler ama içten içe hep bir güzeli elde etme arzusu vardır.

gözlerine aşık oldum sözlük bakışlarına dış görünüşe girmez demi onlar girmez bnce çünkü derler ya gözler kalbin aynasıdır diye insanın penceresidir gözler içindekilerin dışavurumudur çok saf güzel ve öldürücü bakıyor be sözlük

kötü bir şey not: çirkinim

şeye benzemiyor mu ya kitabın kapağını çok beğenmişsin ama okuduktan sonra anlamışsın ki içi tırt

görünüşe aşık olanın beklentisi gördüklerini almaktır. kişiliğe aşık olan ise ruhu sever görüntü onu ilgilendirmez.

yakışıklı olduğum için rahatsız olduğum durum. ben seni tanımam etmem sen beni tanımazsın etmezsin nerenin hallenmesi bu bacım sakin.

karpuz almaya benzer kelekte çıkabilir.

dış görünüşte çöpe atılacak birşey değil,lâkin mevzunun bokunu çıkarıp sadece çok güzel yahut çok yakışıklı diye ampüte bir insanla birlikte olmakta büyük aptallıktır.

dış görünüşten etkilenilir,tanidikca kalbine karakterine aşık olunur fikrimce.

ön yargılı insan.....

dış güzelliğe/yakışıklılığa aşık olunmaz bir kişinin ancak yüreğini çözdükten sonra aşık olabilirsiniz. dış güzellik olayı platonik aşka benzer çünkü o çok beğendiğiniz bedene/yüze kendi hayallerinizdeki kültür ve huyları yerleştirirsiniz sonuç fosta çıkabilir dikkatli olmakta fayda var. elbet istisnalarda vardır dışı güzel olup kalbide çok güzel insanlar tanıdım ben kendimden örnek vermek gerekirse. zaten platonik aşkta böyle değil midir ? dışarıdan beğendiğiniz kişiye kendi hayallerimizdeki insan özelliklerini, insan modelini koyarız.

aptallık. aşk yürek işidir. güzellik dediğin gerçekten geçici bir şey. yürek öyle mi? katlana katlana artıyor. bir çığ gibi. ve bir ilişkiyi ilişki yapan en temel şeyler; saygı ve merhamettir.

dış görünüşe aşık olunabileceğine inanmıyorum. en fazla hoşlantı olbilir. bi insanı tanımaya başladıkça ona aşık olursun. güzel/yakışıklı diye değil.

beğendiğiniz bedenlere, hayalinizdeki ruhları koyup, bunu aşk sanıyorsunuz. demiş shakespeare. ne kadar da doğru demiş.

uzaktan bakıyosun aşık oluyosun günlerce onunla hayal kuruyosun sonra tanımaya başlıyosun onu ama içi tırt git gide soğuyosun sonra. peki aşk dediğimiz şey bu mu?

sonuçta dışı beğenilneyen insanın da içine bakılmıyor. reklam mantığı. i̇yi ambalaj talebi yükseltir.

"bir kadını sırf güzelliği için sevmek mümkün mü? bu bir heykeli sevmek gibi olmaz mı?'' diye sorar tolstoy. victor hugo da tolstoy'u şöyle destekler; ''sadece bedenleri, şekilleri, görüntüleri sevenlere ne yazık. ölüm her şeyi yok edecek; ruhları sevmeyi deneyin!"

Hepimizin bir nevi yaptığı ama yapmadığını savunduğu şey

Hepimizin hayalinde bir insan var. Bilerek veya bilmeyerek bir karakter oluşmuş kafamızda. O karakterle bağdaşan bir dış görünüşe rastlayınca da çabucak kanıyoruz. O dış görünüş ile hayalimizdeki insanın karakterini birleştiriyoruz. Henüz o kişiyi tanımadığımız için bize çok uygun biri zannediyoruz onu. Bu durum her ne kadar heyecanlı olsa da çok sağlıklı bir şey değil. Yaş ilerledikçe daha mantıksız gelmeye başlıyor. Daha güvenli ve karşılıklı bir şey bekliyor insan. Edit: Ben sözlük yazarı lotus, tüm mal varlığımı helgendeejderhagordum isimli yazarın üzerine geçiriyorum.

günümüz dünyasında aksini düşünmek bile imkansız hale gelmiş, getirilmiş. yani tabii ki herkes estetik duygular uyandıran yapılardan, sanat eserlerinden hoşlanır ama insan; günün sonunda duyguları da estetik kaygıya kurban edecek bir canlıya dönüşmemeli. sevgi, şekillerle somutlaşan bir duyguya dönüşüyor. güzele daha çok değer veriyoruz. çirkinse pek önemli sayılmaz. güzelin bize biçtiği değer daha çok hoşumuza gidiyor, çirkinse çirkin işte değer verse ne olur? sığ bedenlere kaldıramayacağı entelektüel birikim yüklemişiz gibi. çiğ kalıyor. ben bu insanları anlamaya çalışmıyorum artık. hatta size korkunç bir şey söyleyeyim bakış açılarımız bile aynılaşmış. fabrikasyon insanlardan creativite bekliyoruz biz de. yalnızca güzelliği kutsayan primitif insanlar birbirini bulup aradan çıksalar da önümüzü görsek yav. ben bu çağda yaşamak istemiyorum ya istemiyorum.

aşk değildir o ya. libidonu yükseltiyordur maksimum ama aşk değildir, aşk olsa duramazsın.